• Μίλησες μας για την επαγγελματική σου πορεία έως σήμερα..

Yπήρξα πολύ τυχερή καθώς η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά ήταν ένας μικρός ρόλος στην ταινία “Φτάσαμε” του κυρίου Σταύρου Τσιώλη. Θυμάμαι έντονα το φόβο ,τη συγκίνηση και τον ενθουσιασμό που ένιωθα.Ακολούθησαν δουλειές στο ελεύθερο θέατρο,σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους και ρόλοι κάποιων επεισοδίων σε τηλεοπτικά σίριαλ.Αν και αγάπησα κάθε ρόλο,ξεχωρίζω την παράσταση “Βedtime stories” σε σκην. Δημήτρη Δεγαίτη και την ταινία “Θετικό” σε σκην. Δημήτρη Μπαβέλα όπου συμπρωταγωνιστούσα με την υπέροχη Μαρία Κεχαγιόγλου. Απείχα για ένα διάστημα 3 χρόνων για προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους αλλά δεν άντεξα και αποφάσισα ότι όσες δυσκολίες και απογοητεύσεις και αν έχει η δουλειά του ηθοποιού είναι μονόδρομος για μένα.Το θέατρο προφανώς μπορεί και χωρίς εμένα αλλά όχι εγώ χωρίς αυτό…

 

• Φέτος έπαιζες στην συγκλονιστική θεατρική παράσταση .«ΙRAQ – 9 τόποι επιθυμίας – 9 parts of desire» σε σκηνοθεσία Μαρίας Τσαρούχα.Μίλησε μας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισες στην προσέγγιση του ρόλου.

Το «ΙRAQ – 9 τόποι επιθυμίας – 9 parts of desire» είναι ένα ανθρώπινο,ρεαλιστικό και σκληρό έργο, ένα μωσαϊκό εμπειριών 9 ιρακινών γυναικών που έζησαν τον πρώτο και τον δεύτερο πόλεμο του Κόλπου.Κυρίως όμως μιλάει για τη σαρωτική δύναμη της αγάπης σε αντιπαράθεση με τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου.Ο ρόλος μου ,η Ουμγκάντα,είναι μία μάνα που έχασε τα παιδιά και όλη της την οικογένεια στον γνωστό βομβαρδισμό του καταφυγίου της Αμιρίγια. Ήταν μεγάλο στοίχημα για μένα να καταφέρω να προσεγγίσω αυτή τη γυναίκα χωρίς μελοδραματισμούς αλλά ταυτόχρονα να φέρω τον αβάσταχτο πόνο και τη συντριβή μιας μάνας που έχει χάσει το παιδί της τόσο βίαια και άδικα.Φυσικά με βοήθησε σε αυτό η εξαιρετική δουλειά της Μαρίας Τσαρούχα αλλά και η σύνδεση που είχα εντός και εκτός σκηνής με τις συμπρωταγωνίστριές μου.’Όποιος είδε την παράσταση νομίζω ένιωσε ότι ήμασταν μία ενέργεια,μία ψυχή.

 

• Τα σχέδια σου από εδώ και πέρα.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα συνεχιστεί το «ΙRAQ – 9 τόποι επιθυμίας – 9 parts of desire» για ορισμένες παραστάσεις μετά το Πάσχα στον τεχνοχώρο Εργοτάξιο.Και συζητώ κάποιες ιδέες από το φθινόπωρο και μετά χωρίς να μπορώ να πω κάτι σίγουρο τώρα.Γενικά σαν άνθρωπος αποφεύγω να σχεδιάζω,είμαι πάντα έτοιμη για ότι προκύψει και ανταποκρίνομαι στις συνθήκες ανά περίσταση.Ο στόχος βέβαια είναι πάντα ξεκάθαρος.Να εξελίσσομαι σαν ηθοποιός και να απολαμβάνω κάθε στιγμή χαράς μιας και η ζωή είναι τόσο μικρή και αβέβαιη…

 

• Ο ηθοποιός πόσο μπορεί να επηρεάσει το κοινό του ιδεολογικά;

Η τέχνη γενικά νομίζω μπορεί να επηρεάσει ιδεολογικά.Μπορεί να προβληματίσει,να εμπνεύσει,να συγκινήσει.Ο ηθοποιός μέσα από την ερμηνεία του μπορεί να αγγίξει ψυχές,να τις “χαϊδέψει”,ακόμα και να τις σημαδέψει κάποιες φορές…αν ο θεατής φύγει από μία παράσταση έχοντας πάρει τροφή για σκέψη,είναι νομίζω πολύ σημαντικό.

 

• Τηλεόραση – κινηματογράφος – θέατρο. Ποιο από τα τρία προτιμάς;

Αρχικά δεν σνομπάρω κανένα από τα πεδία της δουλειάς μας,αν έχεις την τύχη να δουλεύεις με καλούς συνεργάτες μπορείς να κάνεις θαύματα και στα τρία.Ο κινηματογράφος με γοητεύει και σαν ηθοποιό και σαν θεατή. Ο πατέρας μου είναι πιστός σινεφίλ και από παιδί με μύησε στη μαγεία της 7ης τέχνης και της σκοτεινής αίθουσας.Θα ήθελα να κάνω περισσότερο κινηματογράφο…Όμως δεν αλλάζω με τίποτα την ανταλλαγή ενέργειας,την επαφή θεατή και ηθοποιού στο θέατρο,την δημιουργική διαδικασία των προβών,τη μαγεία της σκηνής όταν κάθε μέρα της παράστασης είναι τόσο ίδια και ταυτόχρονα τόσο διαφορετική,ένας ζωντανός οργανισμός…

 

• Τι σημαίνει για σένα Κάβα Τέχνης.

Το μυαλό κάθε ανθρώπου είναι μία κάβα τέχνης!Εκεί αποθηκεύουμε τις ταινίες και τις παραστάσεις που αγαπήσαμε.Τα βιβλία που μας ταξίδεψαν και επηρέασαν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.Τους πίνακες που κράτησαν το βλέμμα μας για ώρα χωρίς να ξέρουμε το γιατί.Όσο για την δική σας Κάβα Τέχνης εύχομαι τα καλύτερα και να συνεχίσετε το ίδιο δυναμικά!