• Μίλησες μας για την επαγγελματική σου πορεία έως σήμερα..

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέατρο επαγγελματικά από το 2008 όταν έδωσα εξετάσεις στην Δραματική σχολή «Αθηναϊκή Σκηνή» αποφοίτησα το 2011 και έκτοτε έχω κάνει αρκετές θεατρικές παραστάσεις σε διάφορους χώρους της Αθήνας αλλά και της περιφέρειας στα πλαίσια περιοδείας. Η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά ήταν το 2012 με την παράσταση « Σαν παλιό Σινεμά». Έχω συμμετάσχει συνολικά σε 9 επαγγελματικές παραστάσεις. Επίσης παρακολουθώ σεμινάρια υποκριτικής αλλά και σύγχρονου χορού. Εκτός από παραστάσεις κάνω και μαθήματα υποκριτικής σε ενήλικες αλλά και θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά.

 

• Φέτος σε είδαμε στην θεατρική παράσταση “Κλειστό δωμάτιο” σε κείμενο δικό σου. Μίλησε μας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισες στην προσέγγιση του ρόλου και για την παράσταση.

Ναι, φέτος για μένα ήταν μία χρονιά γεμάτη δουλειά, χαρά αλλά και δυσκολίες. Ο ρόλος μου ήταν απαιτητικός καθώς έπρεπε να υπερβώ την προσωπική μου κρίση και να οριοθετήσω διαφορετικές ποιότητες τεχνικής. Ο ρόλος μου η «Εύα» είναι μία γυναίκα που θέλει να βρει την προσωπική ελευθερία με ένα συμβολικό ταξίδι που επιθυμεί να πραγματοποιήσει, βέβαια χάνεται λίγο από το στόχο της διότι συναισθηματικά δεν είναι τόσο δυνατή ώστε να μην έχει ανάγκη τα μάτια της καλύτερής της φίλης «Αγάπης». Περιμένει ανταπόκριση στην επιθυμία της για αλλαγή και δυστυχώς δεν την έχει. Το «Κλειστό Δωμάτιο» είναι ένα έργο που πραγματεύεται την διαφύλαξη της προσωπικής ελευθερίας και πως μπορεί κάποιος να τη φυλακίσει είτε πνευματικά είτε από άλλους παράγοντες. Ένας εγκλεισμός είτε ηθελημένα είτε όχι έχει υπόσταση ανθρωπιστική. Μπορούμε να ξεφύγουμε από τα κοινωνικά στερεότυπα και από τις ανασφάλειες που μπορεί να μας δημιουργούν είτε πρόσωπα, είτε καταστάσεις είτε η ίδια μας η σκέψη.

 

• Τα σχέδια σου από εδώ και πέρα.

Τα σχέδια μου είναι να κάνω όσο το δυνατόν περισσότερο θέατρο. Στα άμεσα σχέδια μου είναι και το «Κλειστό Δωμάτιο»  καθώς θα παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ off off  στο θέατρο Επι Κολωνώ. Επίσης ετοιμάζω κάτι νέο όμως ακόμα δεν μπορώ να το πω θα είναι από νέα σεζόν σε κάποιο θέατρο της Αθήνας.

 

• Πρόβα ή παράσταση; Καμαρίνι ή σκηνή;

Πιστεύω  ότι η πρόβα πρέπει να είναι το ίδιο καλή όσο η παράσταση. Είναι αλληλένδετα συνδεδεμένα αυτά τα δύο. Ότι αφορά το θέατρο συνολικά είναι μία μαγεία. Παρασκηνιακά γίνεται μια προ διεργασία για τη στιγμή της παράστασης. Εγώ βλέπω τη συνολική εικόνα μίας δουλειάς  οπότε μια καλή παράσταση πρέπει να έχει καλές πρόβες και όπως ένα καλό καμαρίνι φαίνεται στη σκηνή.

• Πώς είναι σήμερα τα οικονομικά ενός νέου ηθοποιού; Μπορεί κάποιος να ζήσει από αυτό ή τουλάχιστον να έχει μία σχετική άνεση;

Σίγουρα είναι δύσκολα όπως για όλους μας νομίζω ανεξάρτητα ειδικότητας. Αν κάνει ένας ηθοποιός τις σωστές επιλογές μπορεί να ζήσει από το χώρο όμως θέλει γερό στομάχι, υπομονή και προσήλωση για να φτάσει να βγάζει τα προς το ζην από αυτή τη δουλειά. Η αρχή είναι δύσκολη, θέλει δύναμη για καταξίωση και αναγνώριση. Μπορεί να φτάσει να έχει κάποια άνεση με το στόχο πάντα εκεί καρφωμένο αλλά και με σκληρή δουλειά.

 

• Τι σημαίνει για εσένα Κάβα Τέχνης.

Κάβα Τέχνης είναι για εμένα  η μουσική, η ζωγραφική, τα βήματα ενός χορού, τα πλήκτρα του πιάνου, ένα θεατρικό κείμενο, το ηχόχρωμα μίας φωνής. Η δική μου προσωπική διαδρομή πάνω στην τέχνη έχει ποικιλία μέσω του χορού, του κινηματογράφου της μουσικής, ακόμα και της δημιουργίας κάποιας χειροτεχνίας. Όλα αυτά βοηθάνε για να είσαι καλλιτέχνης ολοκληρωμένος. Χρειάζεσαι μία συνολική γνώση για να νιώθεις αρκετά δυνατός πάνω στη σκηνή.