Article

ΑΛΜΠΕΡΤΑ ΤΣΟΠΑΝΑΚΗ : “Η Φράνσις εκφράζει εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι αντιστέκονται στην χειραγώγηση μιας κοινωνίας που επιβάλλει συμπεριφορές καθωσπρεπισμού και κλισέ”.

Η συγγραφέας και ηθοποιός ΑΛΜΠΕΡΤΑ ΤΣΟΠΑΝΑΚΗ μας μιλά για την θεατρική παράσταση Φράνσις.

 

  • Κυρία Τσοπανάκη, ανεβάζετε για δεύτερη χρονιά την Φράνσις. Τι σας κάνει να επιμένετε στην παρουσίαση αυτού του προσώπου;

Το γεγονός ότι η Φράνσις και η ιστορία της κατ’ αρχάς είναι επίκαιρη, γιατί καταγγέλλει, ξορκίζει και συνθλίβεται μέσα σε καταστάσεις που σήμερα βρίσκεται παγιδευμένη όλη η ανθρωπότητα. Μια απίστευτη και αδιέξοδη μοναξιά, αξίες καταρρακωμένες, «θέλω» απαγορευμένα, περιθωριοποιημένα, άνθρωποι- πειραματόζωα.

Όλο αυτό και πολλά ακόμη με έκαναν να αποφασίσω να μην εγκαταλείψω την Φράνσις πιστεύοντας ότι έτσι μέσα απ’ την δική της φωνή θα μπορέσω να εκφράσω ως καλλιτέχνης, γενικότερα την εικόνα ενός πολύ μεγάλου μέρους μιας κοινωνίας που αυτήν την στιγμή όσο ποτέ έχει ανάγκη να καταγγείλει ό,τι την αποδομεί βίαια και χωρίς να την ρωτήσει.

 

  • Πιστεύετε ότι μέσα στην διάρκεια του χρόνου και των κοινωνιών γενικότερα, το πνεύμα διώκεται;

Ανέκαθεν το πνεύμα και διώκεται και καταδικάζεται την στιγμή μάλιστα που διαφέρει από αυτό που θεωρούμε κατευθυντήρια γραμμή. Τιμωρείται, περιθωριοποιείται και διασύρεται.

«Φράνσις» της Αλμπέρτα Τσοπανάκη για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Παραμυθίας από 5 Μαρτίου.
  • Στην Φράνσις διακρίνουμε έναν άνθρωπο μόνο του ενάντια στο σύστημα και πολλούς να  συνθέτουν και να υποστηρίζουν αυτό το σύστημα, οι οποίοι τελικά την οδηγούν στην λοβοτομή. Ποια θεωρείτε ότι είναι στ’ αλήθεια η δύναμη αυτού που ονομάζουμε πλειοψηφία;

Η Φράνσις εκφράζει εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι αντιστέκονται στην χειραγώγηση μιας κοινωνίας που επιβάλλει συμπεριφορές καθωσπρεπισμού και κλισέ. Εν ονόματι του Θεού, έχουνε διαπραχθεί σε όλη την ανθρωπότητα τα πλέον στυγερά εγκλήματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος καταφέρνει να δώσει ένα άλλοθι στο σαρκοφάγο αρχέτυπο ένστικτό του. Πιστεύω  στην ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης, αρκεί αυτό να καθοδηγείται από υγιή μυαλά και να στοχεύει στην ψυχική και πνευματική καλυτέρευση του ανθρώπινου είδους.

 

  • Κυρία Τσοπανάκη, για να αναφερθούμε παράλληλα σε ένα «συγγενικό» συγγραφικό σύμπαν, στο «λεωφορείο ο πόθος» του Τένεσυ Ουίλιαμς, η ηρωίδα του η Μπλανς λέει ότι «εγώ πάντα είχα εμπιστοσύνη στους ξένους και στην καλοσύνη των ανθρώπων» Τι πιστεύετε εσείς γι’ αυτήν την φράση;

Είναι η αγαπημένη μου έκφραση και θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη κουβέντα που έχει πει ποτέ συγγραφέας. Είναι παράξενα αληθινή, γιατί μιλάει για την μεγάλη αλήθεια της ανάγκης του ανθρώπου για ελπίδα που έρχεται απ’ το πουθενά και πάντα θα έρχεται μια σανίδα σωτηρίας  για κάθε ανθρώπινο πλάσμα, όταν θα έχει φτάσει στον πάτο.

Πέρα απ’ τις κοινωνικές και ταξικές θέσεις που βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος, αυτό που δεν μπορεί να τον απαλλάξει από την μοίρα του, είναι ο φόβος της μοναξιάς, ο φόβος του άγνωστου και ο τρόμος των γηρατειών.

Πιστεύω, σε όλο αυτό  έρχεται  ως «από μηχανής» Θεός  η ελπίδα   ότι εκεί που τελειώνει κάτι, αρχίζει ένα καινούριο ξεκίνημα. Και αυτό είναι η μαγεία της ανθρώπινης ύπαρξης.

«Φράνσις» της Αλμπέρτα Τσοπανάκη για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Παραμυθίας από 5 Μαρτίου.
  • Ως τώρα έχουν γραφτεί εξαιρετικές κριτικές για το έργο και την ερμηνεία σας; Πού το αποδίδετε αυτό;

Πολύ απλά στην αλήθεια. Όταν είσαι αφοπλιστικά ειλικρινής  σε ό,τι κάνεις και σε αυτό που εκφράζεις, με συνέπεια, ο κόσμος το εισπράττει, γιατί τον κινεί και ταυτίζεται με την αλήθεια.

 

  • Το έργο παρουσιάζεται ως μνήμη. Όλο αυτό πώς σας ταξιδεύει μέσα στα χρονικά όρια της μνήμης, της πραγματικότητας και του φόβου; «Θυμάμαι- ζω» ερμηνευτικά εσείς, πώς χειρίζεστε αυτές τις εναλλαγές;

Σ’ όλο αυτό το ταξίδι της ηρωίδας συμμετέχω απόλυτα και είμαι παρούσα προσπαθώντας μέσα από πολύ λεπτές ισορροπίες να αφουγκραστώ τον δύσκολο ψυχισμό της ηρωίδας που ερμηνεύω με τις αντιφατικές, ψυχολογικές διακυμάνσεις του χαρακτήρα της και την συνθήκη που βιώνει.

 

  • Θα θέλατε να μας αναφέρετε τους συντελεστές της παράστασης;

σκηνικά- κοστούμια- video art είναι του Τάκη Μελίδη, τα οποία δημιουργούν πραγματικά έναν έντονο, ασφυκτικό περιβάλλοντα χώρο.

Η Χάρις Συμεωνίδου ερμηνεύει τον ρόλο της μητέρας της Φράνσις, ο οποίος κυριαρχεί έντονα στην ζωή της ηρωίδας  με το να θέλει να της επιβάλει τις δικές της επιθυμίες και τα ιδανικά της.

Την σκηνοθεσία υπογράφει η Μαρίκα Θωμαδάκη.

Και ακόμη στην παράσταση συμμετέχουν,

Ως ψυχίατρος (φωνή) ο Χριστόφορος Χριστοφής και  ως νοσοκόμος ο Μανώλης Μαυρίδης.


ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ 8.00ΜΜ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ 6.00ΜΜ

ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ, ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ 27 ΚΑΙ ΜΥΚΑΛΗΣ ΚΕΡΑΚΕΙΚΟΣ

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΡΑΤΗΣΕΩΝ: 2103457904

 

«Φράνσις» της Αλμπέρτα Τσοπανάκη για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Παραμυθίας από 5 Μαρτίου.
Ads

Leave a reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

cool good eh love2 cute confused notgood numb disgusting fail