•  Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σου; Μίλησε μας για την επαγγελματική σου πορεία έως σήμερα.

        Ανακάλυψα πως φέρω το μικρόβιο της υποκριτικής από μικρή. Το θέατρο και ο κινηματογράφος, βέβαια ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της  καθημερινότητάς μου. Βαθιά θεατρόφιλο οικογενειακό περιβάλλον, άκρως ενημερωμένη βιβλιοθήκη στο σπίτι, έμαθα να αγαπώ τις Τέχνες από πολύ νωρίς. Τελειώνοντας το πανεπιστήμιο, συγκεκριμένα το Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κατάλαβα πως αν ακολουθούσα το επάγγελμα που μου προσέφερε ένας βαθμός πανελληνίων ουσιαστικά, θα δυστυχούσα. Αλλού χτυπούσε η καρδιά μου.

Πέρασα στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης το Σεπτέμβρη του 2012, μια απόφαση που είχα πάρει το καλοκαίρι του ίδιου έτους. Είμαι 2 χρόνια στο επάγγελμα, έχω συμμετάσχει σε 5 θεατρικές παραστάσεις μέχρι στιγμής, με πιο πρόσφατη τον Αντεροβγάλτη στο Θέατρο Rabbithole. Αν και νέα ως ηθοποιός έχω ήδη γευτεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος μας και έχω συνειδητοποιήσει πως μόνο με αγώνα και ακέραιη θέση απέναντι στα πράγματα μπορεί να σωθεί το επάγγελμα του ηθοποιού. Βιώνουμε πολύ δύσκολες καταστάσεις.

• Φέτος σε βρίσκουμε στην θεατρική παράσταση “Αντεροβγάλτης” στο Θέατρο Rabbithole. Μίλησε μας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισες στην προσέγγιση του ρόλου.

Η κυρία Άντερσεν, την οποία ενσαρκώνω, είναι μια σκοτεινή φιγούρα, μια γυναίκα που δεν έχει απελευθερωθεί από τα φαντάσματα του παρελθόντος της. Έρχεται στην ιστορία για να περιπλέξει περισσότερο τα πράγματα, για να παίξει με τα νεύρα των πρωταγωνιστών. Ο ρόλος της ξεκίνησε από το πρώτο επεισόδιο της σειράς, εγώ αντικατέστησα την προηγούμενη συνάδελφο στο δεύτερο και στο τρίτο επεισόδιο. Είναι αρκετά δύσκολος ρόλος, με πολλά ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, με ιδιαίτερες εκρήξεις, μια διαταραγμένη προσωπικότητα. Αυτό είναι που με γοήτευσε σ’ αυτή εξ’ αρχής.

• Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση που παίζεις.

Ο Αντεροβγάλτης, είναι μια θεατρική σειρά τεσσάρων επεισοδίων, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη και βρισκόμαστε ήδη στο 3ο της επεισόδιο, που είναι το προτελευταίο της σειράς. Σκηνοθετεί ο Γιώργος Σίμωνας, στο θέατρο Rabbithole, με την ομάδα Νοσταλγία. Είναι ο εκσυγχρονισμένος μύθος του Τζακ του Αντεροβγάλτη, που διαδραματίζεται 100 χρόνια μετά από την τελευταία του εμφάνιση, στην Αμερική των ’80s. Ένα έργο noir, μια αστυνομική θεατρική σειρά με κινηματογραφικούς όρους και προϋποθέσεις.

• Σε ποιο είδος υποκριτικής νομίζεις πως ανήκεις; Ποιο στοιχείο «χρίζει» έναν ηθοποιό ως αξιόλογο σε όλα τα είδη;

Είμαι της γνώμης πως ο ηθοποιός δεν ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο είδος, παίζει ρόλο η παιδεία, θεατρική και μη, η κοινωνική αντίληψη,  η ψυχοσύνθεση, τα ερεθίσματα του κάθε καλλιτέχνη τα οποία συνθέτουν έναν ερμηνευτή που καλείται να είναι σε θέση να προσφέρει στο κοινό τα πλείστα, στην εκάστοτε συνθήκη. Χρειάζεται πολύ προσωπική  δουλειά, πειραματισμός, έρευνα. Είναι ένας αγώνας που δεν τελειώνει ποτέ και ο ηθοποιός ένας αθλητής που πρέπει να προπονείται διαρκώς. Γιατί οφείλει να είναι πάντα σε ετοιμότητα.

• Τι σημαίνει για εσένα Κάβα Τέχνης.

Κάβα Τέχνης είναι τα πάντα, από το φως της μέρας μέχρι το σκοτάδι της νύχτας και το πως η φύση ξεδιπλώνεται συνοδεύοντάς τους. Κάβα Τέχνης είναι το ίδιο μας το σώμα, οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, η κοινωνία.

 

Αφροδίτη σε ευχαριστούμε πολύ για την συζήτηση που είχαμε και σου ευχόμαστε όμορφες συνεργασίες.

 

Η Κάβα Τέχνης θα σας κρατάει ενήμερους για τις εμφανίσεις της.