Ο Δημήτρης Πανταζής είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης.  Αποφοίτησε από τη Δραματική σχολή Αθηνών – Γ.Θεοδοσιάδη και σπούδασε στο Θεατρικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε διευθυντής στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, Ειδικός  σύμβουλος  σε  θέματα  πολιτισμού του  Δήμου Ν. Ιωνίας  Μαγνησίας και Ιδρυτικό μέλος της Εταιρίας Θεάτρου «Αναζήτηση» Αθηνών και της Πειραματικής Σκηνής Ν. Ιωνίας Βόλου. Έχει σκηνοθετήσει… άπειρες θεατρικές παραστάσεις και έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια ως εισηγητής. Επίσης έχει δουλέψει ως ηθοποιός στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, ως σκηνογράφος, ως βοηθός σκηνής και ως τεχνικός σκηνής. Είναι μέλος στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.), του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ITI) και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων Ελλήνων Ηθοποιών (ΔΙΟΝΥΣΟΣ). Τέλος έχει πάρει διακρίσεις σε Θεατρικά Φεστιβάλ για τις εξής παραστάσεις : «Το Μελτεμάκι» (Βραβείο Β! Γυναικείου ρόλου) στο Φεστιβάλ της Άρτας 1996, «Ο Σέντζας» (Βραβείο επιλογής του έργου και Μουσικής) στο Φεστιβάλ Ζωγράφου 1997, «Δάφνες  και  Πικροδάφνες», (Βραβείο Α! Αντρικού ρόλου και Α! Αντρικού ρόλου) στο Φεστιβάλ Ζωγράφου 1998, «Δάφνες  και  Πικροδάφνες», (Βραβείο Σκηνοθεσίας, Σκηνογραφίας, Α! Αντρικού ρόλου και Α! Αντρικού ρόλου) στο  Φεστιβάλ  του  Δήμου  Καρδίτσας 1999, «Ούτε γάτα – ούτε ζημιά», (Βραβείο Α! Αντρικού και Α! Γυναικείου ρόλου) στο Φεστιβάλ Ορεστιάδας 2006.

• Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός; Υπήρξε κάποιος άνθρωπος που αποτέλεσε εμπνευστής σου;                                                                                                                                                                                                             Δεν υπήρχε κάποιος καλλιτέχνης στον οικογενειακό μου περίγυρο. Η απόφαση να ασχοληθώ με το θέατρο ήταν ο παλιός Ελληνικός κινηματογράφος. Στις μετέπειτα γενιές ήταν η τηλεόραση. Από το να αποφασίσω να γίνω ηθοποιός, μέχρι να το κάνω αυτό επαγγελματικά, πέρασα τον εαυτό μου από διάφορες δοκιμασίες, για να δω αν μπορώ να αντεπεξέλθω σ’ αυτό το πολύ δύσκολο επάγγελμα και αν το ίδιο το επάγγελμα (σανίδι), με αντέχει.

• Ποιος από τους ρόλους που έχεις ενσαρκώσει στο θέατρο είναι πιο κοντά στον πραγματικό σου χαρακτήρα; 

Όλοι, γιατί είναι κομμάτια του εαυτού μου. Η ομορφιά αυτής της δουλειάς είναι ότι μέσα από τους ρόλους (είτε σου αρέσουν, είτε δεν σου αρέσουν, είτε σου πάνε, είτε δε σου πάνε), ανακαλύπτεις τον πραγματικό σου εαυτό.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ

• Και σκηνοθετείς και παίζεις. Τι από τα δύο προτιμάς; 

Δεν μπορώ να πω ότι προτιμώ κάποιο από τα δυο. Το καθένα έχει τη δική του γοητεία. Όταν λειτουργείς ως ηθοποιός παίζεις ένα ρόλο, ενώ όταν σκηνοθετείς παίζεις όλους τους ρόλους.

Και αυτό το λέω γιατί ξεκίνησα ως ηθοποιός και στην πορεία ασχολήθηκα με τη σκηνοθεσία. Δεν είμαι ο σκηνοθέτης που δεν έχει εμπειρία ηθοποιού.

Πάντως είναι διπλά δύσκολο να κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα.

• Βρίσκεσαι στο Βόλο και ηγείσαι μιας θεατρικής ομάδας. Θες να μας μιλήσεις για αυτή;

Η Πειραματική Σκηνή Ν. Ιωνίας Βόλου είναι ένα δικό μου δημιούργημα που ξεκίνησε σαν κομμάτι του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Ν. Ιωνίας το 2004 και μετά από δύο παραγωγές, επειδή ο Δήμος αδυνατούσε να καλύψει τα έξοδα των παραγωγών, έγινε αυτόνομη θεατρική εταιρία (2006).

Τότε της παραχωρήθηκε ένας χώρος για ένα χρονικό διάστημα που με δικά της έξοδα και πολύ προσωπική εργασία μετατράπηκε σε ένα θέατρο 98 θέσεων με πλήρη εξοπλισμό. Ενώ ξεκίνησε τις δραστηριότητες της εκεί το 2007, αναγκάστηκε να σταματήσει τη λειτουργία του χώρου γιατί ένας μετέπειτα δήμαρχος σφράγισε το θέατρο το 2008 για προσωπικούς λόγους. Μετά φιλοξενήθηκε από το Δήμο Βόλου στο κινηματοθέατρο «Αχίλλειον» και το 2013 η Πειραματική Σκηνή ξαναγύρισε στην έδρα της.

Η Πειραματική Σκηνή έχει:

1. Την Κεντρική Σκηνή (που ανεβαίνουν έργα από επαγγελματίες ηθοποιούς).
2. Την Παιδική Σκηνή (που ανεβαίνουν έργα από επαγγελματίες ηθοποιούς).
3. «Τα Βιωματικά Σεμινάρια Θεάτρου»,που λειτουργούν για δέκατη χρονιά, και είναι το Ερασιτεχνικό θεατρικό εργαστήρι για ενήλικες. Κάθε χρονιά υπάρχει διαφορετικός θεματικός κύκλος (π.χ η τέχνη της αφήγησης στο θέατρο, η υποκριτική στην κωμωδία κ.λ.π) και διαρκεί 8 μήνες. Στο τέλος κάθε χρονιάς παρουσιάζεται μία θεατρική παράσταση των μαθητών που συμμετείχαν στο σεμινάριο του έτους.
4. «Τα Θεατροταξίδια», που λειτουργούν για όγδοη χρονιά, είναι το θεατρικό εργαστήρι για παιδιά σχολικής και εφηβικής ηλικίας και διαρκεί 9 μήνες. Στο τέλος ή ενδιάμεσα κάθε χρονιάς παρουσιάζουν μια παράσταση. Παράλληλα παρουσιάζουν και εκθέσεις μάσκας που έχουν κατασκευαστεί από τα παιδιά, ή κάποιο θεατρικό δρώμενο κ.α.

Εκτός από τα Θεατροταξίδια που κάνει μάθημα και σκηνοθετεί τις παραστάσεις η ηθοποιός και παιδαγωγός Βάσω Μπέλιου, στα Βιωματικά Σεμινάρια κάνω μάθημα εγώ και σκηνοθετώ, όπως και την Κεντρική και Παιδική Σκηνή.

• Το κοινό του «τότε» με το «τώρα» έχει διαφορά;

Κάθε εποχή έχει το αντίστοιχο κοινό. Αν είναι καλό ή κακό εξαρτάται από όλη την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας.

• Πιστεύεις ότι υπάρχει «σύστημα» στο χώρο που αυτό καθορίζει την «εξέλιξη» των καλλιτεχνών;

Εδώ υπάρχει σύστημα που καθορίζει τι ηγεσία θα έχει κάθε χώρα, δεν θα υπάρχει στο χώρο της τέχνης;

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ

• Με ποιο γνώμονα επιλέγεις τα έργα που ανεβάζεις;

Με το υλικό των ηθοποιών που έχω στη διάθεσή μου και με το κοινωνικό γίγνεσθαι.

• Τι ελπίζεις για το μέλλον;

Μετά από την καταιγίδα έρχεται πάντα η λιακάδα και το ουράνιο τόξο. Για να ξανάρθει η καταιγίδα και μετά πάλι η λιακάδα και να συμπληρωθεί ο κύκλος.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ

1. «Σαν παλιά φωτογραφία…» των  Ν.  Λάσκαρη  και Κ.  Μουρσελά.    (2004)
2. «Η αυλή των θαυμάτων» του  Ιάκωβου  Καμπανέλλη                          (2004)
3. « Ένα παράξενο πουλάκι» της Τζένης Μωραίτη                                   (2005)
4. «Το πράσινο φουστάνι» του  Δημητρίου  Καλαποθάκη                       (2006)
5. «Το Διαμαντένιο αστέρι» του Παναγιώτη Μακρυγιάννη (2007)
6. «Κι όμως, κάπως έτσι…» του Γιάννη Ταϊπλιάδη (2007)
7. «Κωμωδίας….το ανάγνωσμα» των Γ. Σουρή και Ν. Λάσκαρη (2008)
8. «Ελάτε να σας παραμυθιάσουμε» αφηγήσεις παραδοσιακών παραμυθιών (2009)
9. «Ο Αφανισμός της Μήλος» του Γιάννη Ρίτσου                                  (2009)
10. «Το μελτεμάκι» του Παντελή Χόρν (2009)
11. «Φθινοπωρινή ιστορία» του Αλεξέϊ Αρμπούζωφ (2009)
12. «Το κόκκινο κουβάρι», διασκευή έργου του Χρήστου Μπουλώτη (2010)
13. «Οριστική Διάλυσις» του Γεωργίου Σουρή (2010)
14. «Ελάτε να παίξουμε με τις σκιές μας» (2011)
15. «60» του Ευάγγελου Κάβουρα (2011)
16. «Αμάν μας κλέψανε!» συρραφή διαφόρων θεατρικών κειμένων (2011)
17. «Το Αερόστατο» του Όσκαρ Ουάιλντ (2012)
18. «Όλα ανάποδα» Μιχαήλ Ζώρα, Ιωάννη Δεληκατερίνη, Νικολάου Λάσκαρη, Μαρίζας Κελεσίδου                   (2012)

19. «Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη» (2012)
20. «Ο Τρομάρας» του Γεωργίου Βιζυηνού (2012)
21. «Δάνεισέ μου τη γυναίκα σου» του Αντώνη Μαραγκάκη (2013)
22. «Μερικοί το προτιμούν Ελληνικό» (2013)
23. «Αχ! Έρωτα» συρραφή από τα έργα του Φ. Γ. Λόρκα (2013)
24. «Οι τρείς φίλοι» της Γαλάτειας Καζαντζάκη (2013)
25. «Ο Ανθρωπάκος» του Δημήτρη Χόρν (2014)
26. «Jazzville» Μιούζικαλ (2014)
27. «Ο Δρόμος» από την ταινία La strada του Φελίνι (2014)
28. «Η Τραπεζαρία» του Άλμπερτ. Ρ. Γκέρνυ (2014)
29. «Εχθροί εξ αίματος» του Αρκά (2014)
30. «Η καρδιά της Βασιλοπούλας» της Πηνελόπης Δέλτα (2015)
31. «Επικίνδυνο παιχνίδι» του Μανώλη Κορρέ (2015)
32. «Ο έρως χρόνια δεν κοιτά» συρραφή μονοπράκτων   (2015)
33. «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ (2015)
34. «Συναλλαγή» των Παπαγεωργάκη, Καμπανέλη, Μουρσελά (2015)
35. «Τα Χριστούγεννα του κυρ- Αλέξανδρου» του Αλ. Παπαδιαμάντη (2015)
36. «Ο Αριστοφάνης πάει σχολείο» (2016)
37. «13+1 Ιστορίες» (2016)
38. «Χαμογελάστε κύριε Τσέχωφ» συρραφή διηγημάτων (2016)

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

«ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ 2004» έκθεση θεατρικής αφίσας, προγράμματος, θεατρικού Κοστουμιού και μακέτας σκηνικών από τα 16 ΔΗ. ΠΕ. ΘΕ της χώρας μας                                                                                      (2004)

Έκθεση ζωγραφικής του Πασχάλη Αγγελίδη                                (2006)

Ομαδική έκθεση ζωγραφικής 32 καλλιτεχνών                              (2006)

Έκθεση ζωγραφικής της Όλγας Μαρία                                         (2007)

Έκθεση ζωγραφικής της Χαρούλας Νικολάου                              (2016)

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

«Ένα  παράξενο  πουλάκι» της Τζένης  Μωραΐτη                                   (2005)

«Πριγκιποδουλειές» του  Γιάννη Αντάμη                                      (2007)

«Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ζωής μου» της Δέσποινας Παρασκευά-Δήμου  (2007)

“Με την Πορφύρα και το Χρωστήρα” της Βησσαρίας Ζορμπά – Ραμμοπούλου (2010)