• Μίλησε μας για την επαγγελματική σου πορεία έως σήμερα..

Αποφοιτώ από τη δραματική σχολή ”Αρχή” της Νέλλη Καρά το 2010 .Βρίσκομαι σε κατάσταση και τώρα τι …σαν να με έχουν ρίξει στα βαθιά και δεν είμαι σίγουρη εάν ξέρω κολύμπι. Έχω όμως όλη τη διάθεση και την όρεξη να μάθω.Ευτυχώς η Αγγέλικα η Ελένη και ο Στέφανος ,φίλοι και συμφοιτητές στη σχολή ,νιώθουν ακριβώς το ίδιο.Αρχίζουμε λοιπόν να κολυμπάμε παρέα.Δημιουργούμε τη θεατρική ομάδα cheekbones και έτσι ξεκινάμε την πορεία μας.Παίρνουμε μέρος σε διάφορα ελληνικά φεστιβάλ ,παίζουμε σε θεατρικές σκηνές της Αθήνας και πρόσφατα σε εκπαιδευτικά προγράμματα της Στέγης γραμμάτων και τεχνών.Τα έργα με τα οποία καταπιανόμαστε έχουν μια γκροτέσκ, γκόθικ, τιμπαρτονική αισθητική. Παράλληλα συμμετέχω και σε άλλες παραστάσεις . Η ”Τελεία” του Δημήτρη Μπογδάνου ,το ”Κωμικό μπουμ”  στο Μικρό Παλλάς , το ”Bloom” του Γιάννη Σαρακατσάνη ,η τηλεοπτική σειρά” Άσφαιροι” στον Άλφα  και η συμμετοχή μου στη μεγάλου μήκους ταινία ”Cosmic Candy” της Ρηνιώς Δραγασάκη είναι κάποιες από τις δουλειές που έχουν χαραχθεί έντονα στην μνήμη μου.  Φέτος είμαι σε ένα νέο πρότζεκτ του Εθνικού θεάτρου που λέγεται ο ”Συγγραφέας του μήνα”.

 

• Φέτος σε βρίσκουμε στο Εθνικό θέατρο στον συγγραφέα του μήνα.Μίλησε μας για αυτό το πρότζεκτ και την παράσταση σας.

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει τα έργα τεσσάρων Ελλήνων συγγραφέων στη νέα Σκηνή-Νίκος Κούρκουλος. Τα έργα παίζονται από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο 2016 (ένα έργο ανά μήνα), ως αποτέλεσμα μιας πρωτότυπης διαδικασίας προετοιμασίας, μετά από περίπου 25 ημέρες πρόβας για το καθένα. Το σκηνικό αποτέλεσμα είναι συνεπώς μια παράσταση «εν εξελίξει», που έχει κύριο στόχο να συστήσει στο κοινό τα έργα και τους συγγραφείς. Το πρώτο έργο ήταν το ”Σούμαν” της Σοφίας Καψούρου,που αντλεί την έμπνευσή του από τη ζωή του μεγάλου Γερμανού συνθέτη και ισορροπεί ανάμεσα σε δύο χώρους και δύο εποχές: την Ευρώπη του 19ο αιώνα και την Αθήνα του 21ου. Τώρα θα ξεκινήσω πρόβες για το ”Σχοινάκι” της Νάντιας Δρακούλα που ασχολείται με τον σχολικό εκφοβισμό. Με άμεσο λόγο και συμβολικές αναφορές στο παραμύθι της Σταχτοπούτας, η συγγραφέας φωτίζει τις συνέπειες του εκφοβισμού στον ανθρώπινο ψυχισμό, ακόμη και όταν τα χρόνια του σχολείου έχουν περάσει.

 

• Στις μέρες μας ποιος είναι ο ρόλος του θεάτρου;

Λόγω της σημερινή αταξίας που προκαλεί άγχος και ανασφάλεια, το θέατρο οφείλει να θέτει ερωτήματα, να προβληματίζει ,να ανοίγει διάλογο.

 

• Τηλεόραση – κινηματογράφος – θέατρο. Ποιο από τα τρία προτιμάς;

Και τα τρία. Αν τα έβαζα σε μια σειρά θα έλεγα θέατρο,κινηματογράφο,τηλεόραση.Έχει να κάνει με το αποτέλεσμα και με τη δημιουργική διαδικασία.Το θέατρο συμβαίνει στο εδώ και τώρα.Σίγουρα έχεις φτιάξει κάτι συγκεκριμένο αλλά έχεις περιθώριο εξέλιξης.Το βιώνεις κάθε φορά διαφορετικά. Στον κινηματογράφο κάνεις τα γυρίσματα ,τα τελειώνεις και μετά το αποτέλεσμα είναι ένα.Μπορείς να δεις μια ταινία ξανά και ξανά και τίποτα δεν θα έχει μετακινηθεί,δεν θα έχει αλλάξει. Έχεις βέβαια την ευχέρεια να δεις λεπτομέρειες ,να βάλεις ας πούμε στο repeat την αγαπημένη σου σκηνή. Στην τηλεόραση λόγω της ταχύτητας που χρειάζεται ελλοχεύει πιο πολύ ο κίνδυνος του πρόχειρου και του μη καλαίσθητου αποτελέσματος. Ομως μας έχει χαρίσει αξέχαστες κωμικές και συγκινητικές στιγμές.

 

• Τι σημαίνει για εσένα Κάβα Τέχνης.

Αφουγκράζεται τον παλμό της πόλης. Θεατρικές παραστάσεις, νέοι καλλιτέχνες ,μουσικά δρώμενα. Όλες οι πολιτιστικές προτάσεις δοσμένες με μια φρέσκια ματιά.