• Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την Τέχνη;

Πιστεύοντας απόλυτα ότι μια ένα έργο τέχνης δεν αποτελείται μόνον από την αρχική ιδέα, ούτε από την κατεύθυνση που μπορεί ή θέλει να δώσει κάποιος σε αυτό, αλλά συντελείται από τη σύμπνοια,  τις ικανότητες και τον ζήλο πολλών ανθρώπων, θα ήταν υπερφίαλο από μεριάς μου να επικεντρωθούμε σε έναν παράγοντα, δηλαδή εμένα!

Στο βαθμό που η ερώτηση «βοηθάει» στο να συνδέσει κάποιος τις προσλαμβάνουσες που είχα ως παιδί με την ιδιοσυγκρασία μου, άρα και με τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω αυτά με τα οποία ασχολούμαι, θα απαντήσω ότι οι αντοχές μου στο πολύβουο περιβάλλον, τον αγχωτικό ρυθμό, τον περιορισμό της όρασης, τη μονοτονία των χρωμάτων μιας μεγαλούπολης, είναι απειροελάχιστες. Αν και είμαι γέννημα θρέμμα της πρωτεύουσας,  η αντοχή μου στην φλυαρία της είναι μηδαμινή. Έχω ανάγκη τη σιωπή, την απόλυτη ησυχία, το «τίποτα» ή το «καθόλου».

Γι’ αυτό και η ενασχόλησή μου με την τέχνη δεν είχε ποτέ συνέχεια και συνέπεια. Είναι «σπονδυλωτή»

 

• «Η φιλοσοφία ενός γάτου» ανεβαίνει στο Θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ από 4 Φεβρουαρίου. Τι σας ώθησε να επιλέξετε το κείμενο του Μπάμπη Άννινου ώστε να το διασκευάσετε και να το σκηνοθετήσετε;

Το έργο «Η φιλοσοφία ενός γάτου» θεματικά στηρίζεται στο κείμενο του Μπάμπη Άννινου «Ο γάτος της γειτόνισσας». Σίγουρα το 1/5 του δικού μας κειμένου είναι υλικό του Άννινου. Πρόκειται για ένα «δάνειο» της υπέροχης –τόσο ξένης μα, ταυτόχρονα, τόσο οικείας στα αυτιά μας- καθαρεύουσας γλώσσας, η οποίο έχει ρυθμό, μουσικότητα και γι’ αυτό και μας γοήτευσε. Το υπόλοιπο δικό μας κείμενο, πρόκειται για συλλογή και αποτύπωση αυτοσχεδιασμών.  Επομένως, «η φιλοσοφία ενός γάτου» δεν είναι ακριβώς διασκευή. Είναι ένα ποδήλατο με «δανεικούς» τροχούς, αλλά «τιμόνι» δικό μας. Οι δύο «γλώσσες» – καθαρεύουσα και δημοτική- συγκρούονται. Και προσπαθώντας να κερδίσουν τις εντυπώσεις, χρησιμοποιούν όλα τα επιχειρήματα και τα θέλγητρά τους.

 

• Τι θέλετε να «επικοινωνήσετε» στον κόσμο μέσω της παράστασης;

Ειλικρινά; Ο στόχος μας είναι το «πώς» της επικοινωνίας και όχι το «τι». Προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο, τη γλώσσα, έναν κώδικα. Οπότε πρώτιστα, τοποθετούμε τους όρους της επικοινωνίας και έπειτα κάνουμε διάλογο. Προτείνουμε τον δικό μας κώδικα  και, από εκεί και πέρα, οι θεατές έχουν το δικαίωμα να μένουν ανεπηρέαστοι και ελεύθεροι στη νοητική άσκηση και αισθητική απόλαυση που προσπαθεί να προσφέρει μια παράσταση. Όσον αφορά στη θεματική, επικεντρωνόμαστε στην τάση που έχουν όλες οι ομάδες να μεταβιβάζουν το βάρος της ευθύνης σε μία μονάδα: το εξιλαστήριο θύμα. Ένας γάτος είναι λογικό να κλέβει κεφτέδες και ψαράκια. Είναι, όμως παράλογο να κάνει απαγωγές, ληστείες και πλαστοπροσωπίες, για τις οποίες κατηγορείται. Με αφορμή αυτόν τον παραλογισμό, μπήκαμε στη διαδικασία να προσεγγίσουμε το κοινωνικό φαινόμενο του αποδιοπομπαίου τράγου «θεατρικοποιημένα». Αυτό που μας γοητεύει, πάντως, είναι τα κοινά περάσματα. Τα κοινά συμπεράσματα απλώς θα μας καθησυχάσουν.

 

• Σκηνοθεσία ή υποκριτική; Θέατρο ή μουσική;

Εκτιμώ, θαυμάζω και, ίσως, «ζηλεύω» λίγο τους ανθρώπους που είναι αφοσιωμένοι και ταγμένοι σε μία κατεύθυνση. Είναι, συνήθως, αυτοί που συμβάλλουν στην εξέλιξη των πραγμάτων. Μόνον όταν αφοσιώνεται κάποιος σε κάτι, μπορεί να το απογειώσει. Η κάθε τέχνη είναι και επιστήμη. Εμπεριέχει μεθόδους, τεχνικές, θεωρία και πείραμα. Προϋποθέτει άσκηση και εξάσκηση, αδιάλλακτη προσπάθεια, στόχο και συγκέντρωση. Μια έντονη «μυστηριακή ζωή», ταλέντο, καλλιέργεια, εξωστρέφεια και αυτοθυσία. Κατά την άποψή μου, δεν μου επιτρέπεται να μπαίνω σε διαδικασία επιλογής. Προσωπικά, ασχολούμαι με την Τέχνη λόγω ιδιοσυγκρασίας, εκμεταλλευόμενη περισσότερο τις ηδονές της. Μιλάω έντιμα. Την ποθώ, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να την «παντρευτώ». Ευτυχώς για όλους!

 

• Τι ονειρεύεστε για το μέλλον;

Μέχρι να δώσω σαφή και ειλικρινή απάντηση σε αυτό, θα βρισκόμαστε ήδη στο μέλλον! Και τότε η ερώτηση θα πρέπει να ειπωθεί εκ νέου και πάντα θα μένει μετέωρη. Μπορώ όμως να «κλέψω» κάτι από τον Άννινο σε σχέση με το μέλλον: «Λοιπόν, είχε μέλλον ο μικρός μας γάτος όπως όλοι οι δίποδες και οι τετράποδες της χώρας ταύτης».

 

• Τι σημαίνει για εσάς «Κάβα Τέχνης»;

Οποιοσδήποτε ή ο,τιδήποτε δίνει χώρο και χρόνο στην τέχνη, με αγάπη και σεβασμό προς τους καλλιτέχνες. Είναι εκτιμητέο, θαυμαστό και, κυρίως, πολύτιμο!

Σας ευχαριστώ!

 

Διαβάστε για το έργο 

«Η φιλοσοφία ενός γάτου», βασισμένο σε κείμενο του Μπάμπη Άννινου

Από Κυριακή 11/2/18 και κάθε Κυριακή στις 19.30 (για 8 παραστάσεις έως 1/4/18)

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ, Μικρή Σκηνή «Στάθης Σύρος»

Κρατήσεις θέσεων: 2108656004, 2108679535, 2108624392

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία-Πρωτότυπη Μουσική: Σωτηρία Κολόζου

Σκηνικά: Σπύρος Σεφεριάν

Video: Νίκος Γιαννίκας

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ/PR: Canard qui Parle 2108624392

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Ανδριάνα Αργυροκαστρίτη

Βασίλης Ιερωνυμάκης

Σωτηρία Κολόζου

Κωνσταντίνα Μακρή

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Γενική Είσοδος 10 ευρώ

Μειωμένο 7 ευρώ

Διάρκεια παράστασης:  70′