Λέγομαι Καλλιόπη Μανδρέκα και είμαι ηθοποιός.
Ανάλογο με το “Είμαι η Καλλιόπη και είμαι καλά” ; Ίσως….
Μερικές φορές είμαι η πιο ευτυχισμένη Καλλιόπη του κόσμου. Η Καλλιόπη που ξέρει ότι τελείωσε μία υπέροχη σχολή, το Θέατρο Τέχνης και εκεί γνώρισε σπουδαίους δασκάλους, που της έμαθαν ότι το θέατρο θέλει αφιέρωση, αγάπη και ψυχή. Μερικοί μπερδεύονται και δίνουν την ψυχή του γείτονα…Καλή είναι κι αυτή…
Εγώ όμως, ξεκινώντας να δίνω την ψυχή μου (όχι με την βαρύγδουπη έννοια, απλά το κάτι τις από εσένα) σε κάθε μία από τις παραστάσεις που έπαιξα αυτά τα τέσσερα χρόνια, έμαθα να δίνω την ψυχή μου σε όλα! Έμαθα ότι δεν είμαι ηθοποιός απλά, μία ταμπέλα για να σερβίρω στις ακροάσεις, στις παραστάσεις και στα καλλιτεχνικά στέκια. Εμείς είμαστε “πολύχρωμες”, όπως λέμε και με μία φίλη μου, “όχι ηθοποιοί”.
Μ’ αρέσει το θέατρο, γιατί μ’ αρέσει να βρίσκομαι λίγο πιο πάνω από το πάτωμα. Αλλά όσο μ’ αρέσει το θέατρο, άλλο τόσο μ’ αρέσει το γράψιμο, για το οποίο άφησα την Νομική και μπήκα το 2014 στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής, για να μάθω πώς γράφουν οι συγγραφείς και οι φιλόσοφοι. Για να μάθω να εκφράζομαι στη σιωπή. Άλλο τόσο μ΄ αρέσει και να ταξιδεύω μόνη σε άγνωστα μέρη, άλλο τόσο μ΄αρέσει να ερωτεύομαι και να κάνω ποδήλατο.
Όταν συνειδητοποίησα ότι το θέατρο έχει δυσκολίες, πληγώθηκα. Όταν συνειδητοποίησα ότι μερικές φορές δεν απαιτείται μόνο το να είσαι καλός ηθοποιός, ξαναπληγώθηκα. Μετά συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται να αποδεικνύω κάθε μέρα στον εαυτό μου ότι είμαι ηθοποιός, γιατί είμαι κάτι παραπάνω από αυτό. Είμαι πολύχρωμη.
Αυτή την περίοδο παίζω στο “Έτσι κι Έγινε”, μουσικοθεατρική παράσταση για παιδιά με ζωντανή μουσική , της Ελένης Βαρελτζή.
Ακόμα γράφω στο ιντερνετικό περιοδικό All4fun στην στήλη Who me? διηγήματα και μονόπρακτα.
Τέλος, μαζί με τον Άρη Αγάθο και τον Χρήστο Μπρούτζα, ετοιμάζουμε ένα ντοκιμαντέρ για την Αθήνα και τους ανθρώπους της.
Leave a reply