Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αλεξανδρούπολη. Από μικρή ηλικία άρχισα να γράφω τα πρώτα μου παραμύθια για να τα παίζω με τις φίλες μου ενώ στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού ένιωσα πρώτη φορά την επιθυμία να γίνω ηθοποιός γιατί ήταν ο πιο γρήγορος τρόπος να ζήσω πολλές ζωές σε μία. Από μικρή έμαθα να μιλάω πολύ καλά την Αγγλική γλώσσα αφού οι γονείς μου ήταν και οι δύο καθηγητές Αγγλικών και εγώ αποστήθιζα ξενόγλωσσες ταινίες για να τις παίζω στο δωμάτιο μου στη συνέχεια. Αργότερα άρχισα να την διδάσκω ως δεύτερο επάγγελμα καθώς επίσης έμαθα και την Γαλλική γλώσσα.
Στα 18 μετακόμισα στην Πάτρα και σπούδασα στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Τ.Ε.Ι. Πατρών ενώ τρία χρόνια αργότερα έδωσα κατά τύχη εισαγωγικές εξετάσεις υποκριτικής στο Υπουργείο Πολιτισμού μετά από παρότρυνση φίλων μου που ήμασταν μαζί στην φοιτητική θεατρική ομάδα του Τ.Ε.Ι και πέρασα. Την επόμενη χρονιά μετακόμισα στην Αθήνα και φοίτησα για τα επόμενα τρία χρόνια στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Τέχνης «ΠΡΑΞΗ 7».
Συμμετείχα σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις: «ΠΕΡΣΕΣ» του Αισχύλου , «ΜΗ ΓΕΛΑΣ», «Να σου πω ένα παραμύθι;», «ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΔΗ», «ΒΑΚΧΕΣ» Ευριπίδη, «Η Κοιμωμένη Βασιλοπούλα», «ΕΛΕΝΗ» του Ευριπίδη, «Πες μου κάτι…»,«Mommy had a Dream», «Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, «Οι Άρχοντες των Δαχτυλιδιών- Οι μικροί αλλάζουν τον κόσμο»/ «Που ν’ το δαχτυλίδι», «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί» του Ίψεν, «ΧΑΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ», «ΣΚΡΟΥΤΖ: Μια χειμωνιάτικη ιστορία στη μέση του καλοκαιριού», «Victory», «ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ – Ανεμοδαρμένες Τύψεις», ταινίες «Μητριαρχία», «Το Δείπνο», «Ένας Τοξότης Ξεχασμένος στο παράθυρο», Ντοκιμαντέρ : «Βυζαντινό Μουσείο – Επανέκθεση», ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕΦ και εκπαιδεύτηκα επίσης στο scare acting, στο οποίο έχω και μια ιδιαίτερη έφεση και αδυναμία λόγω παιδικών βιωμάτων (στην οικογένεια ήμασταν λάτρεις των θρίλερ) συμμετέχοντας στο “HOYSE of FEAR” και σε άλλα διαδραστικά δρώμενα τρόμου. Πριν από μερικά χρόνια μαζί με τρεις συναδέλφους και φίλες μου ιδρύσαμε την εταιρία θεατρικών παραγωγών F.K.M.B Productions η οποία ασχολείται τόσο με την παραγωγή βραδινών παραστάσεων όσο και με την παραγωγή παιδικών παραστάσεων η εκπαιδευτικών προγραμμάτων που εκτελεί η εκπαιδευτική ομάδα «ΜΠΙΣΚΟΤΕΚ!» την οποία δημιουργήσαμε. Επίσης με άλλους αγαπημένους φίλους και συναδέλφους ιδρύσαμε την Θεατρική ομάδα “On The Road” η οποία ασχολείται με την παραγωγή βραδινών και πιο πειραματικών παραγωγών.
Τέλος συνεχίζω, όσο μπορώ με την τρέλα της καθημερινότητας, να γράφω καθώς σε πολλές από τις θεατρικές παραγωγές που έχω συμμετάσχει έχω υπογράψει και το κείμενο. Κάποια από τα έργα είναι δικά μου ενώ κάποια άλλα είναι διασκευές μου πάνω σε κλασσικά λογοτεχνικά ή θεατρικά έργα: «ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ – Ανεμοδαρμένες Τύψεις», «Θάρρος και Αλήθεια», «ΣΚΡΟΥΤΖ: Μια χειμωνιάτικη ιστορία στη μέση του καλοκαιριού», «ΧΑΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ», «Να σου πω ένα παραμύθι», «Πές μου Κάτι..», «MEMENTO MORI», «Που ‘ν’ το Δαχτυλίδι», «Οι Άρχοντες των Δαχτυλιδιών- Οι μικροί αλλάζουν τον κόσμο», «Μικρές Κυρίες», «Η Καντάδα των Λύκων», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Φεγγίτης», τα κινηματογραφικά σενάρια «Ένας Τοξότης ξεχασμένος στο παράθυρο», «Η Ιστορία μας», «Νερό» και αρκετά ποιήματα και διηγήματα και μουσικούς στοίχους.
Άλλες δραστηριότητες που με ευχαριστούν είναι το διάβασμα, το πιάνο, το μπαλέτο, η ζωγραφική, η κατασκευή κοστουμιών και άλλη μια από τις δραστηριότητες που αγαπώ είναι η συμμετοχή πολλές φορες ως μοντέλο σε φωτογραφικά θεματικά πρότζεκτ. Τέλος τρελλαίνομαι για ιππασία, καταδύσεις, κολύμπι (θάλασσα και ποτάμια!!!), ορειβασία και ελεύθερο κάμπινγκ αφού αγαπάω πολύ τη φύση και ειδικά τη θάλασσα έχοντας μεγαλώσει σε μια παραθαλάσσια πόλη.
Τα όνειρά μου για το μέλλον αφορούν κυρίως την τέχνη αφού υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα να γράψει και να παίξει κανείς. Το γράψιμο είναι ένας τρόπος να ανακαλύπτεις, να αντικρίζεις και να συζητάς με τους αγγέλους και τους δαίμονες μέσα σου και γύρω σου και το παίξιμο είναι ένας τρόπος να τους ζεις και να τους ξορκίζεις. Θα θελα επίσης πάρα πολύ να μπορέσει να μεταφέρω κάποιες παραστάσεις στην επαρχία (ειδικά στην πατρίδα μου την Αλεξανδρούπολη και στους δικούς μου ανθρώπους) και να ασχοληθώ περισσότερο με τον κινηματογράφο. Τέλος επιθυμώ να ταξιδέψω πολύ τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό για να γνωρίσω και άλλες μορφές έκφρασης της τέχνης, να ζήσω πολλές έντονες εμπειρίες (τροφή για σκέψη, γράψιμο αλλά και ζωή) και να βελτιώσω τις γνώσεις μου τόσο στο θέατρο όσο και στην μουσική, το τραγούδι και τον χορό.
Αυτό που έχω μάθει όλον αυτό τον καιρό είναι πως έχει πολύ μεγάλη σημασία ο περίγυρος σου καθώς το θέατρο κυρίως είναι δουλειά ομαδική και χωρίς τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα στην εταιρία, στις ομάδες και τους θιάσους που συμμετείχα με αρκετούς από τους οποίους με δένει πλέον και μια πολύ καλή φιλική σχέση δεν θα είχα καταφέρει και πολλά. Πολύ σημαντικό επίσης θεωρώ την στήριξη από την οικογένεια την οποία είχα απόλυτα τόσο από τη μητέρα όσο και από τον πατέρα μου που μου έδωσαν τα πρώτα εναύσματα για διάβασμα και πνευματική αναζήτηση όσο και ηθική και πρακτική υποστήριξη στην προσπάθεια υλοποίησης του ονείρου μου και στέκονται ακόμη και τώρα πάντα στο πλευρό μου.
Και κάτι τελευταίο! Απαραίτητο συστατικό Η τρέλα! Η τρέλα για τέχνη, για αγάπη για θέατρο, αλλά πάνω απ’ όλα η ακαταμάχητη τρέλα για ΖΩΗ!
Leave a reply