Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1922 στην Μπολόνια της Ιταλίας και ήταν Ιταλός ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.

Πατέρας του ήταν ο Κάρλο Παζολίνι, υπαξιωματικός του πεζικού και μητέρα του η Σουζάνα Κολούσι, δασκάλα. Ο πατέρας του ήταν τυραννικός και αυταρχικός, αντίθετα η μητέρα του ήταν γλυκύτατη, στην οποία θα αφιερώσει μερικούς απ’ τους πιο δυνατούς του στίχους. Δεν είναι δύσκολο να ερμηνευτούν  τα σημάδια ενός τεράστιου οιδιπόδειου συμπλέγματος, του οποίο ο Παζολίνι είχε επίγνωση.

Τα πρώτα του ποιήματα γράφηκαν στο Σάτσιλε όπου ο Παζολίνι έβγαλε το δημοτικό σχολείο. Το 1942 με δικά του έξοδα, ο νεαρός Παζολίνι εκδίδει την ποιητική συλλογή Ποιήματα στην Καζάρσα, γραμμένα στη διάλεκτο του Φριούλι. Τον επόμενο χρόνο κάνει τη στρατιωτική του θητεία στο Λιβόρνο, όπου· λιποτακτεί.

Η δολοφονία του αδερφού του το 1945 από Γιουγκοσλάβους αντάρτες,  κάνει τα έργα του να μιλούν για πόνο, οίκτο και πένθος για το θάνατο εκείνο, ενώ ο θάνατος του παλικαριού είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και πονεμένα του θέματα στο Τα Παιδιά της Ζωής και στο Μια Ζωή Γεμάτη Βία.

Το 1961 σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία, το «Ακατόνε». 

Στις 2 Νοεμβρίου του 1975,  σε ηλικία 53 χρονών βρέθηκε άγρια δολοφονημένος στην παραλία της Όστια, κοντά στη Ρώμη.  Λίγο καιρό πριν, είχε μόλις ολοκληρώσει την ταινία του Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα.

Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο 120 Μέρες των Σοδόμων του Μαρκήσιου ντε Σαντ. H ιστορία του έργου διαδραματίζεται στην Δημοκρατία του Σαλό, ένα εικονικό κρατίδιο που είχαν ιδρύσει οι φασίστες του Μουσολίνι κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τέσσερις εκπρόσωποι της ιταλικής φασιστικής εξουσίας, ανακοινώνουν ότι θα αναλάβουν τη διαπαιδαγώγηση νέων αγοριών και κοριτσιών και τα παραλαμβάνουν με τη συγκατάθεση των οικογενειών τους. Στη συνέχεια τα υποβάλλουν σε απίστευτα μαρτύρια σεξουαλικών οργίων, βασανιστηρίων και τελετών κοπρολαγνείας, μετατρέποντάς τους σε δούλους.

Μυστήριο συνεχίζει να είναι μέχρι και σήμερα η δολοφονία του, καθώς δεν έχει ξεκαθαριστεί  εάν επρόκειτο για άγριο έγκλημα πάθους ή πολιτική δολοφονία. Το σώμα του Παζολίνι κομματιάστηκε από ένα αυτοκίνητο, το οποίο πέρασε από πάνω του  πολλές φορές. Για τη δολοφονία του καταδικάστηκε ως ένοχος ένας εκπορνευόμενος νεαρός, ο Πίνο Πελόζι.

Ύστερα από 30 χρόνια ωστόσο, η ιστορία της δολοφονίας του ήρθε και πάλι στην επιφάνεια, όταν ο Πελόζι απέσυρε την ομολογία του, ισχυριζόμενος ότι δεχόταν απειλές, ώστε να καλύψει τους πραγματικούς ενόχους.

Μετά τον θάνατο των εκβιαστών του, παραδέχτηκε, το 2005, ότι στο φονικό συμμετείχαν 3 άντρες, οι οποίοι ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον Παζολίνι, βρίζοντάς τον χυδαία για την ομοφυλοφιλία του. Πολλές ήταν οι αναφορές ότι το έγκλημα διεπράχθη από νεοφασίστες. Δυστυχώς όμως λόγω έλλειψης στοιχείων η έρευνα σταμάτησε.

 Το σώμα του ετάφη στην Καζάρσα, στο αγαπημένο του Φριούλι.