• Δημήτρη μίλησες μας για την επαγγελματική σου πορεία.

Η επαγγελματική μου πορεία ως ηθοποιός ξεκίνησε μέσω του σήριαλ ΤΑΜΑΜ, καθώς συμμετείχα σε όλη την τρίτη σεζόν. Μετά μου ήρθε πρόταση και συνεργασία από την Κύπρο και το ΜΠΡΟΥΣΚΟ και φέτος συμμετείχα στο σήριαλ ΚΑΤΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ. Στο Θέατρο ξεκινάω στην παράσταση “Οι Λευκές μας νύχτες” του Κώστα Παπαπέτρου.

 

• Φέτος σε βρίσκουμε στην θεατρική παράσταση “Οι Λευκές μας νύχτες”. Πες μας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισες στην προσέγγιση του ρόλου.

Είναι ένας ρόλος που καθαρά και μόνο λόγω αλλαγής εποχής έχει δυσκολίες, καθώς μιλάμε για ένα έργο που διαδραματίζεται 50 χρόνια πριν, σε μια εποχή που υπήρχε έντονο το στοιχείο του ρομαντισμού που δείχνουμε με το σταγονόμετρο σήμερα. Πρέπει να μπω για το ρόλο, σε μια διαδικασία να αποκοπώ 100% από την πραγματικότητα που ζούμε σήμερα με τα κινητά τηλέφωνα, τα αυτοκίνητα κτλ όποτε οι δυσκολίες είναι πολλές. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα πέρα από τις υποκριτικές που τις δουλεύουμε με τον σκηνοθέτη μας ήταν και οι κινησιολογικές. Η παράσταση έχει 2 χορογραφίες που μας δυσκόλεψαν αλλά η εμπειρία του χορογράφου της παράστασης Φώτη Μεταξόπουλου, μας έλυσε και ξεπεράσαμε και αυτό το εμπόδιο. Είμαστε πολύ τυχεροί που είχαμε μια συνεργασία με έναν τόσο καταξιωμένο άνθρωπο που στα κενά των προβών μας έδινε και πολύτιμες συμβουλές.

 

• Λίγα λόγια για την παράσταση που παίζεις.

Το έργο μιλάει για τη γνωριμία 2 νέων τη δεκαετία του ’60, που νιώθουν τον έρωτα να τους χτυπά την πόρτα αλλά τα εμπόδια είναι πολλά. Ο ονειροπόλος Πάρης και η ταλαιπωρημένη και πληγωμένη Ελενίτσα συναντιούνται για να διώξουν μαζί όλα τα σύννεφα και ν’ ακολουθήσουν τ’ όνειρό τους. Όλα αυτά διαδραματίζονται υπό τους ήχους των μπουάτ της εποχής του Νέου Κύματος.

 

 

• Ηθοποιός γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Το μόνο που γεννιέται κάποιος είναι άνθρωπος τα υπόλοιπα είναι ερεθίσματα που έρχονται ή τα προσαρμόζουμε στη ζωή μας, οπότε γίνεσαι το οτιδήποτε, αρκεί να το θες και να το ανακαλύψεις μέσα σου.

 

• Τι σε συναρπάζει στο θέατρο ως «θεατής» και τι ως «ηθοποιός»;

Ως θεατής με συναρπάζει όταν μια παράσταση με κάνει να αφοσιώνομαι και να γίνομαι κομμάτι της, ξεχνώντας την πραγματικότητα. Ως ηθοποιός μου αρέσει το ότι μπαίνω σε μια διαδικασία να δω πως θα φερόμουν σε κάποιες καταστάσεις αν ήμουν άλλος.

 

• Πως είναι σήμερα τα οικονομικά ενός νέου ηθοποιού; Μπορεί κάποιος να ζήσει από αυτό ή τουλάχιστον να έχει μία σχετική άνεση;

Τα οικονομικά είναι δύσκολα όπως σε όλες τις δουλειές στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Μπορεί κάποιος να ζήσει από την υποκριτική αν έχει θέληση και υπομονή. Μη ξεχνάς ότι μιλάς με έναν άνθρωπο που πληρώνει μόνος του έξοδα σπιτιού, αυτοκινήτου, εαυτού, σκύλου, μηχανής και επιβιώνει. Απλά σίγουρα θα πρέπει να κάνεις σε κάποια πράγματα πίσω και να βάλεις προτεραιότητες μέχρι να πετύχεις το στόχο σου.

 

Διαβάστε περισσότερα για το έργο εδώ

https://goo.gl/rHQaDz