Ο Παναγιώτης Φραγκισκάκης για την κάβα τέχνης πηγαίνει θέατρο και γράφει για την εμπειρία του!

Είναι δύσκολο εγχείρημα να φέρει κανείς ένα κείμενο τόσο σημαντικό αλλά και τόσο πυκνό όσο η «Δεσποινίδα Τζούλια» στο σήμερα. Πόσο μάλλον να γράψει ένα πρωτότυπο κείμενο βασισμένο σε αυτό, με πορεία παράλληλη αλλά όχι πανομοιότυπη με το κείμενο που το εμπνέει. Αυτό το έργο κατάφερε να φέρει εις πέρας ο Τάσος Ιορδανίδης με τη νέα του παράσταση «Τζούλια», την οποία γράφει και σκηνοθετεί.

Μπαίνοντας στην αίθουσα αντικρίζουμε όχι ένα σκηνικό αλλά το στήσιμο ενός σκηνικού. Τα φώτα είναι στο πάτωμα, η κονσόλα του ηχολήπτη ακόμα στη μέση της πλατείας και τα προπ της επερχόμενης παράστασης μισοτελειωμένα επί σκηνής.

Αντί για κουδούνι ακούμε την ηλεκτρική σκούπα της καθαρίστριας που κάνει ένα τελευταίο πέρασμα της σκηνής πρίν φύγει για το βράδυ.
Μία παράσταση θα ξετυλιχθεί γύρω μας και θα μας επιτραπεί να τη δούμε αλλα δεν θα γίνει για εμάς. Η αίσθηση αυτή ενισχύεται σε όλο το έργο, βλέπουμε(ή δε βλέπουμε) τους ηθοποιούς να χρησιμοποιούν ολόκληρη την αίθουσα, την πλατεία, ακόμα και το φουαγιέ του θεάτρου. Οι αλλαγές των φώτων και της μουσικής γίνονται πάντα από την κονσόλα που βρίσκεται αφημένη στη μέση της τρίτης σειράς.
Όλο αυτό δημιουργεί ένα κλίμα, σαν να μην είμαστε εδώ για να δούμε μία παράσταση αλλά να δούμε 4 ανθρώπους να κάνουν τη δουλειά τους, συγκεκριμένα να στήσουν την επερχόμενη παράσταση του θεάτρου.

Η Ευσταθία Τσαπαρέλη, ως μοντέρνα Τζούλια είναι η θεατράρχης μας. Ενα φρικτό αφεντικό, κακοποιητική προς τους εργαζομένους της, χειριστική και τοξικοεξαρτημένη.
Ταυτόχρονα βέβαια έχει εκλάμψεις όπου τη βρίσκουμε υπέροχη, γλυκιά και γοητευτική.
Γεμάτη καλές προθέσεις με έντονο σύμπλεγμα ανωτερότητας-κατωτερότητας, επιμένει να κάνει κακό σε όλους τους γύρω της προσπαθώντας να τους κάνει να την αγαπήσουν.
Η κυρία Τσαπαρέλη ενσαρκώνει αυτή την οξύμωρη κατάσταση περνώντας από παιδική αφέλεια σε ψυχρό κυνισμό και από αβοήθητη κακομοίρα σε δυναμική φεμινίστρια με άνεση και φυσικότητα.

Ο Κυριάκος Σαλής, ως Ζαν δεν είναι πια υπηρέτης αλλά αλβανός ηλεκτρολόγος.Φαινομενικά εξαιρετικό παιδί, φιλικός με όλους και καλός στη δουλειά του. Όχι ιδιαίτερα μορφωμένος αλλά σίγουρα με εντυπωσιακό “πολιτισμικό κεφάλαιο” ιδιαίτερα για έναν άνθρωπο που μεγάλωσε στις συνθήκες του. Αξίζει να δείτε τη μεταμόρφωση του επί σκηνής από “καλό παιδί” σε μακιαβελικό αντι-ήρωα.

Η Δήμητρα Βήττα είναι η κολλητή της Ευσταθίας και ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να έρθει σε ρήξη μαζί της για τη συμπεριφορά της.Είναι επιτυχημένη ως σκηνογράφος του θεάτρου αλλά οι ρίζες της την κρατούν σε επαφή με τον πραγματικό κόσμο. Αποτελεί έτσι τη συνδετική κόλλα ανάμεσα σε τόσο ετερόκλητους ανθρώπους. Σε όποια σκηνή συμμετέχει έχει αίσθηση του ρυθμού και με την αμέριστη προσοχή της στον απέναντι μας τραβάει ακόμα πιο βαθιά στην πλοκή

Η Μαρία Καρτσαφλέκη παρουσιάζεται ως φροντιστής του θεάτρου και μαμά μίας κόρης σε μονογονεϊκή οικογένεια. Είναι μαζεμένη και κλειστή, δίνει την αίσθηση ανθρώπου δε θέλει να είναι εκεί που βρίσκεται, αν και σε κάθε ευκαιρία υπερβαίνει όσα απαιτεί από αυτήν η δουλειά της. Ο ρόλος αν και μικρός αποδίδει τον μέσο άνθρωπο, που κάνει ό,τι χρειάζεται για να τα καταφέρει και εκφράζεται μετρημένα και στωικά.

Τελικά κανείς από τους χαρακτήρες μας δεν παίρνει αυτό που θέλει γιατί όλοι το ψάχνουν στο λάθος μέρος. Αν και ξεκινούν από διαφορετικά μέρη όλοι τους πασχίζουν να καλύψουν τη μοναξιά τους με αγάπη.Οι πρωταγωνιστές είναι καταδικασμένοι να αναπαράξουν τη φρίκη που κληρονόμησαν σχεδόν σαν ήρωες αρχαίας τραγωδίας. Σε αντίθεση με όσους ήρθαν πριν όμως, αυτοί μπορούν να αλλάξουν. Ίσως πραγματικά να εξιλεωθούν μέσα σε ένα βράδυ αρκεί να είναι ειλικρινείς, με τους εαυτους τους και μεταξύ τους.

«Τζούλια» βασισμένο στο έργο του Α. Στρίντμπεργκ «Δεσποινίς Τζούλια»

Συντελεστές

Κείμενο – Σκηνοθεσία – Φωτισμοί – Διαμόρφωση σκηνικού χώρου: Τάσος Ιορδανίδης

Κοστούμια – styling: Σίσσυ Σουβαλτζόγλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μιχάλης Γεωργακόπουλος

Φωτογραφίες: Κατερίνα Τσατσάνη

Trailer: Γιώργος Αποστολόπουλος

Γραφίστας: Δημήτρης Παναγιωτακόπουλος

Μακιγιάζ και μαλλιά φωτογράφησης Ευσταθίας: Μαίρη Ρόκου

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Παίζουν: Ευσταθία Τσαπαρέλη, Κυριάκος Σαλής, Δήμητρα Βήττα, Μαρία Καρτσαφλέκη

Πληροφορίες

Θέατρο Άλφα – Ληναίος – Φωτίου: 28ης Οκτωβρίου 37, Αθήνα 104 32, τηλ: 210-5201828

Πρεμιέρα: Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Διάρκεια: 95 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ μειωμένο (φοιτητές, άνω των 65), 8 ευρώ (ανέργων).

Εισιτήρια στο ταμείο του θεάτρου και στο www.more.com/theater/tzoulia